Uważność i relaksacja

„Chociaż zewnętrzne zdarzenia mogą być trudne, kluczem do naszego szczęścia jest sposób, w jaki reaguje na nie nasz umysł.” Jack Kornfield

Pandemia koronawirusa zmusiła wiele osób do pozostania w domach, zarówno dzieci jak i dorośli przeżywają wiele stresów, Ci którzy muszą wyjść do pracy też konfrontują się z własnymi obawami. Dorośli muszą radzić sobie z własnymi trudnymi emocjami jak i trudnymi emocjami podopiecznych. Teraz w domu odbywa się większość naszych aktywności tzn. szkoła, praca, biuro, zajęcia pozalekcyjne, czas wolny itd. Tak wiele rzeczy, które wykonywaliśmy w sposób automatyczny, nagle trzeba nadal wykonać ale w sposób odmienny, nierzadko całkowicie nowy.

Jak budować poczucie wartości u dziecka?

Poczucie własnej wartości to akceptacja siebie ze swoimi mocnymi i słabymi stronami pomimo porażek i bez względu na sukcesy. To przekonanie o swojej godności i wartości jako istoty ludzkiej.

Zaufanie do siebie i swoich możliwości oraz adekwatna samoocena umożliwiają realizowanie marzeń i celów, jakie stawia na swojej drodze mały człowiek. Bez wiary w siebie dziecko staje się niepewne, nieśmiałe, bierne, boi się wyzwań i potencjalnych porażek.

To przede wszystkim rodzice wpływają na fakt, czy dziecko częściej myśli: „Na pewno mi się nie uda” czy raczej „To ciekawe! Spróbuję, sprawdzę, czy mi się powiedzie”, bowiem poczucie własnej wartości kształtuje się od pierwszych dni narodzin dziecka.

Jak dodawać dziecku wiary we własne możliwości, czynić go otwartym na nowe doświadczenia i pewnym siebie człowiekiem, który wychodzi z różnymi inicjatywami już od najmłodszych lat?

Jak pomóc dziecku radzić sobie z własnymi uczuciami

  • Zaakceptować emocje dziecka i uznać, że są one naturalną częścią życia.

Zaakceptować czyli pozwolić dziecku na przeżywanie każdej emocji, bez oceniania, zaprzeczania czy też powstrzymywania przed jej wyrażaniem. Istotne jest nie to, aby  nie przeżywać emocji (lub przeżywać je jak najkrócej), ale to, aby wziąć za nie odpowiedzialność i umieć wyrazić je w sposób nie raniący innych.

Aby móc przyjąć dziecięce emocje, musimy umieć przyjmować swoje własne. Jeśli rodzic nie akceptuje swojej złości, trudno mu będzie zmierzyć się z tą dziecięcą. Jeśli uważa płacz za oznakę słabości, prawdopodobnie będzie dążyć do tego, aby dziecko nie płakało.

Jak rozmawiać z dzieckiem w zaistniałej sytuacji (COVID - 19)

Dziecko jest wrażliwe na stany emocjonalne dorosłego i to niezależnie od tego, ile ma lat. Obserwuje jak dorosły radzi sobie z obecną sytuacją, nawet jeżeli jej nie komentuje. Dlatego warto, aby to rodzic zainicjował rozmowę.

Jak rozmawiać dzieckiem w zaistniałej sytuacji?

- Należy uwzględnić wiek dziecka, tzn. dostosować treść oraz formę przekazu adekwatnie do wieku.

- Należy uwzględnić to, jak do tej pory rozmawialiśmy z dzieckiem:

* Czy do tej pory rozmawialiśmy o emocjach? Jeżeli tak to świetnie. Jeżeli nie, to musimy zacząć od podstaw związanych z emocjami, czyli od tego, jak je rozpoznawać, nazywać i wyrażać, a dopiero później porozmawiać o tym, jak to jest z tymi naszymi emocjami teraz.