Poradnik logopedy: praca rodzica z dzieckiem w domu – część I

W związku z zaistniałą sytuacją i koniecznością  pozostawania dzieci w domu zachęcamy rodziców do współpracy z logopedą poprzez korzystanie z poradnika logopedycznego i regularnych ćwiczeń w domu.  Dbanie o prawidłową artykulację dziecka nie ogranicza się tylko do granic gabinetu logopedycznego, dlatego tak ważne są ćwiczenia wykonywane w domu. Wystarczy 15 minut dziennie systematycznych ćwiczeń zalecanego przez logopedę materiału, by osiągnąć sukces w prawidłowej wymowie. Dużą rolę w  terapii logopedycznej będzie odgrywał teraz rodzic.


,,Człowiek jest istotą społeczną i do prawidłowego funkcjonowania potrzebuje możliwości kontaktu z innymi”. Dzieci uczą się mówić, słuchając i obserwując innych ludzi. Mowa daje możliwość wzbogacania i wyrażania przeżyć dziecka. Ograniczenie zdolności komunikowania się z otoczeniem utrudnia zaspokajanie jego potrzeb i rodzi w nim napięcia emocjonalne; może też wytworzyć barierę komunikacyjną, która doprowadzi do zachwiania jego poczucia bezpieczeństwa i zaufania do bliskich. Jeżeli kształtowanie się mowy we wszystkich bądź w niektórych jej aspektach przebiega niezgodnie z normą przewidzianą dla danej grupy wiekowej, mówimy wówczas o opóźnionym rozwoju mowy.

Wskazówki dla rodziców dzieci leworęcznych

Kilkadziesiąt lat temu leworęczność dziecka była postrzegana negatywnie ale we współczesnym świecie ten trend uległ zmianie. Obecnie specjaliści nie zastanawiają się nad tym, jak zniechęcić dziecko do używania lewej ręki, ale nad tym, jak skutecznie wesprzeć leworęczne dziecko w  jego rozwoju. Kiedy rodzice zauważą, że ich dziecko jest leworęczne czasem reagują dużym niepokojem. Dziecko leworęczne w żadnym wypadku nie jest gorsze od dziecka praworęcznego. Udowodniono bowiem, że leworęczność podobnie jak praworęczność jest naturalnym przejawem dominacji jednej z półkul mózgowych.

GOTOWOŚĆ SZKOLNA DZIECKA – CZĘŚĆ 2

List przyszłego wzorowego ucznia klasy I skierowany do rodziców.

Mamo! Tato!

 

Niedługo zostanę uczniem! Już nie mogę się doczekać! Sporo potrafię, ale wiele jeszcze muszę się nauczyć; pomóżcie mi, proszę, w przygotowaniu się do tego ważnego momentu. Bawcie się ze mną, świadomie wspierając moje umiejętności w zakresie syntezy i analizy słuchowej i wzrokowej, niezbędne w czasie nauki pisania i czytania:

  • szukajmy wyrazów kończących się i zaczynających na daną literę; rozpoznawajmy głosy z otoczenia;
  • wyszukujmy szczegóły, którymi różnią się obrazki;
  • wskazujmy identyczne przedmioty lub te, które nie pasują do pozostałych;
  • kolorujmy razem według kodu lub dorysowujmy w kratkach brakującą połowę rysunku, rozwiązujmy labirynty;
  • układajmy puzzle.

GOTOWOŚĆ SZKOLNA DZIECKA – część 1

Wszystkim nam wiadomo, że pierwsze szkolne doświadczenia dziecka mogą rzutować na jego dalszy stosunek do szkoły, nauki i do życia. Na pewno wielu rodziców zadaje sobie pytanie „czy moje dziecko dojrzało do nauki szkolnej”? Pytanie wydaje się proste, jednak odpowiedź na nie już taka prosta nie jest. Bez wątpienia największa odpowiedzialność za postępy dziecka w nauce spoczywa na rodzicach. Szkoła, nawet ta najlepsza, zawsze opiera się na fundamentach, które przygotowali dzieciom ich rodzice.

            Znany pedagog Stefan Szuman podaje, że dojrzałość szkolna to osiągnięcie przez dziecko takiego poziomu rozwoju fizycznego, psychicznego, społecznego, który czyni je wrażliwym i podatnym na systematyczne nauczanie i wychowanie w klasie pierwszej szkoły podstawowej. Wrażliwość na naukę szkolną to – zdaniem autora – przede wszystkim zainteresowanie dziecka szkołą i wiadomościami oraz umiejętnościami, jakie może tam zdobyć, zaś podatność na nauczanie oznacza, że to czego uczy się dziecko, jest dla niego przystępne i zrozumiałe.