29.06.2020 Poradnik logopedy: praca rodzica z dzieckiem w domu - część 9
Niedosłuch a rozwój mowy. Niedosłuch coraz częstszym problemem dzieci. Jak go rozpoznać?
Początkowo dziecko komunikuje się z otoczeniem za pomocą krzyku, potem zaczyna głużyć, gaworzyć, a następnie wypowiada pierwsze wyrazy i buduje proste zdania. Rozwój mowy dziecka trwa kilka lat, a jego przebieg zależny jest m.in. od czynności mózgu, sprawności narządów mowy oraz narządu słuchu. Dziecko, które niedosłyszy ma również problem z nauką mówienia.
Z badań Instytutu Fizjologii i Patologii Słuchu w Kajetanach pod Warszawą wynika, że coraz większa liczba polskich dzieci boryka się z niedosłuchem. Obecnie około 20 proc. dzieci i młodzieży w Polsce ma problemy ze słuchem. Według statystyk nawet dwa na 1000 noworodków rodzi się z tym zaburzeniem.
25.06.2020 Szkoła dla Rodziców – część IV
Zachęcanie do samodzielności
Jednym z ważnych celów wychowania dziecka jest pomóc dzieciom stać się niezależnymi ludźmi, którzy będą zdolni do samodzielnego życia. Ważne jest, aby rodzice traktowali swoje dziecko jako osobę jedyną w swoim rodzaju, z własnym temperamentem, uczuciami, pragnieniami, aspiracjami, marzeniami….Starajmy się pozwalać dzieciom na działanie według własnego uznania, na przezwyciężania własnych problemów, pozwólmy im uczyć się na własnych błędach i ponosić konsekwencji.
24.06.2020 SKĄD BIORĘ SIŁY – PRZEMYŚLENIA W DOBIE KORONAWIRUSA
W odpowiedzi na zaproszenie do dzielenia się swoimi emocjami oraz pomysłami na radzenie sobie w trudnych sytuacjach otrzymaliśmy kolejny osobisty materiał od nauczycielki jednej z pasłęckich szkół.
Zapraszamy do lektury.
„ W czasie wakacji planowałam wraz z koleżankami Asią, Grażynką i Gosią pojechać do Hiszpanii, aby pójść Drogą Św.Jakuba. Mamy kupiony bilet na 11 lipca 2020. Swoją pielgrzymkę miałyśmy rozpocząć w Porto.To byłaby już w moim życiu druga taka droga pielgrzymowania. Pierwsza miała miejsce w lipcu 2017r. Przeszłam wówczas szlakiem Camino del Norte 334 km w 12 dni. Swój ówczesny szlak rozpoczęłam w Gijon. Punktem docelowym, jak zawsze, miało być Santiago de Compostela- miejsce pochówku Świętego Apostoła Jakuba- miejsce, które przywołuje do siebie miliony pielgrzymów z całego świata, spragnionych za jego pośrednictwem spotkania z Panem Bogiem. Miałam spakowany plecak na 14 dni, a w nim najpotrzebniejsze rzeczy do higieny osobistej, ubrania na zmianę, apteczkę, coś do picia. Noclegi były w domach pielgrzyma Albertach. Czekały w nich na pielgrzymujących, w tym i na mnie, ogólnodostępne sale i piętrowe łóżka (na samą myśl o spaniu na górze przejmuje mnie dreszcz). Nad ranem, około godziny 4.00 wychodziłam samotnie na kolejny etap drogi. Tak, tą pielgrzymkę przeżywa się w pojedynkę, inaczej niż większość pielgrzymek, w których ludzie idą w grupie, czasem bardzo licznej. Ten czas samotnej wyprawy do świętego miejsca był dla mnie czasem osobistego przeżywania bliskości Boga i Jego miłości, która jest bardzo ważna w moim życiu, był dla mnie podróżą w głąb siebie.
Nagle, można powiedzieć w jednej chwili, świat stanął na głowie. Przyszedł czas wielkiego zagrożenia pandemią Coronavirusa. Obudziliśmy się wszyscy w nowej rzeczywistości. Trzeba było zmienić swoje życie, podporządkować się ograniczeniom w kontaktach z ludźmi, przemieszczaniu się. Musiałam też zmienić swoje plany związane z podróżą do Santiago de Compostela. Ale jak mówi mądre przysłowie ”Człowiek planuje - Pan Bóg kieruje”.
Okazało się, że czas kwarantanny, to taka moja nietypowa pielgrzymka do Boga poprzez codzienne troski, obowiązki, zadania, zauważanie potrzeb innych wokół siebie. Nowa rzeczywistość zmusiła mnie, by w nawale nauczycielskiej szkolnej pracy wygospodarować czas na bycie ze swoją rodziną. Bo mimo, że przebywamy pod jednym dachem, obok siebie, to często zmuszeni jesteśmy więcej czasu poświęcać za pośrednictwem Internetu pracy, nauce i związanym z nimi obowiązkom.
Myślę, że jak większość ludzi kwarantanna wywołała we mnie swego rodzaju zatrzymanie. Więcej uwagi zwracam w życiu na to, co naprawdę ważne, chociaż i tak miałam zawsze jasno określone priorytety, to teraz są jakby wyraźniejsze. Stałam się też baczniejszym obserwatorem życia moich uczniów, którzy w tej niezwykle trudnej dla nich sytuacji potrzebują nie tylko przekazywania wiedzy i ćwiczenia umiejętności szkolnych, ale przede wszystkim wsparcia, dobrego słowa, pocieszenia”. Iwona
Pani Iwono,
bardzo dziękujemy za tak osobiste przemyślenia. Życzymy udanej kolejnej drogi do Santiago de Compostela.
Udanego wypoczynku wakacyjnego życzą
Pracownicy Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej w Pasłęku
23.06.2020 DZIEŃ OJCA
W Dniu Ojca składamy serdeczne życzenia wszystkim TATUSIOM!
Wielu radosnych chwil z dziećmi !
Dużo zdrowia!
Spełnienia marzeń!
I satysfakcji z realizacji swoich pasji!
Pracownicy Poradni Psychologiczno Pedagogicznej w Pasłęku
